Dla dobrego trenera, a już zwłaszcza Trenera Nowych Czasów, zasady to rzecz święta. A bardziej święte jest ich przestrzeganie. Bo jeśli ustalasz zasady, a potem ich nie przestrzegasz, mogą powstać kwasy. A połączenie kwasów i zasad podczas warsztatów to gorsze połączenie niż kobieta i wąsy. W takich okolicznościach obojętnieje się na wszelkie bodźce.

Dlatego przed rozpoczęciem warto stworzyć kodeks honorowy – zestaw zasad, które będą obowiązywały podczas warsztatów. Niby każdy to robi, ale nie zawsze ma to potem przełożenie na rzeczywistość. I nieważne, czy warsztaty trwają godzinę czy miesiąc, to nie ma najmniejszego znaczenia. Liczy się jedno – że kodeks będzie przestrzegany. Bo jeśli prowadzący pozwoli na poluzowanie i odstąpienie od zasad, może nie być postrzegany jako osoba godna zaufania. A tego przecież chyba żaden z prowadzących nie chce. A może któryś chce? Obserwując niektórych mam co do tego pewne wątpliwości. Ale nie o tym teraz.

Przestrzeganie zasad może mieć różne konsekwencje, nie zawsze miłe dla obu stron. Oto pouczający przykład: na pewnym szkoleniu ustalono, że za spóźnienie się musisz zapłacić 100 PLN. Dużo? Może, kwestia spojrzenia na sprawę. A chodziło o to, żeby robić wszystko, aby tę stówkę zaoszczędzić. Żeby umieć uszanować to, co zostało wspólnie ustalone. No i zjawia się nagle jeden taki rozchełstany, 10 minut po czasie, rozsiada się wygodnie i nic.

- Chyba o czymś zapomniałeś – mówi prowadzący.

Facet zdziwiony. Jak ON – w 100% samiec alfa - mógłby o czymkolwiek zapomnieć?!

- O czym? – pyta i uśmiecha się tak, że masz ochotę dołożyć mu drugą stówę. Prowadzący na razie się nie odzywa.

- O jednej z naszych zasad – mówi jeden z uczestników.

Spóźniony nie reaguje. Udaje, że nie słyszy. Głupia taktyka.

- Płać stówę i lecimy, czas ucieka – mówi jeszcze inny uczestnik.

- Nie zapłacę, przecież to tylko umowa – czerwieni się spóźnialski, a szczęki zaciskają mu się coraz bardziej.

- W porządku – mówi prowadzący. – W takim razie ja nie prowadzę dalej zajęć, skoro ty nie chcesz dotrzymać umowy, którą razem opracowaliśmy i na którą się przecież zgodziłeś.

Po pięciu minutach ciszy spóźnialski wstał, rzucił stówę na krzesło i wyszedł. Dla niego zajęcia się skończyły. Prowadzący zapytał:

- To w co zainwestujemy to 100 złotych?

Dzisiejszy świat idzie w dziwacznym kierunku – najpierw ustala się zasady, a potem ktoś postanawia ich nie przestrzegać. Najlepszym przykładem takiego zachowania jest chyba Rosja – co z tego, że podpisali jakieś tam umowy? Widocznie teraz wolą o tym nie pamiętać, bo chce im się wojny i ZSRR.

Przypomina się tutaj pewien kawał. Nie o Rosji. O zasadach. Czy śmieszny czy nie, ocenisz sam.

Pewien pijak wracał nocą do domu i postanowił skrócić sobie drogę przez cmentarz. Po paru krokach wpadł do świeżo wykopanego grobu, w którym natychmiast zasnął. Obudziła go rano krzątanina grabarza, który zaczął przygotowywać grób do pogrzebu. Pijak otworzył oczy i zrozumiał, gdzie spędził noc, po czym, skoro już był, gdzie był, postanowił trochę popsocić. Wystraszę faceta, pomyślał. No i zaczął wrzeszczeć, wyć, tupać nogami, jednak grabarza w ogóle to nie wzruszyło. W końcu pijak znudził się dokazywaniem, wypełzł z dziury i chciał pójść w dalszą drogę. I jakie było jego zdziwienie, kiedy przy samym ogrodzeniu cmentarza grabarz złapał go za kołnierz i wyjaśnił:

- Szaleć można, ale za cmentarz nie wychodzimy.

To się nazywa przestrzeganie zasad.