Oj niedobrze, niedobrze. Wieje, aż miło. A czasem zacina deszczem. Czy to coś nadzwyczajnego w połowie marca? W pewnym sensie tak, bo o tej porze leży zwykle sporo śniegu. A teraz śniegu nie ma wcale. To po co gadać o wietrze i deszczu? No bo wieje i pada.

A po drugie: o czymś przecież gadać trzeba. Nie warto pozbawiać się uniwersalnego tematu, dzięki któremu można trochę pobiadolić. Bo wychodząc z założenia, że natura jest wrogiem człowieka, dostajemy to, na co zasłużyliśmy, prawda? Media utwierdzają nas w tym w każdym serwisie informacyjnym.

Serwisy informacyjne sprawiają wrażenie, że nieustannie mają pełne ręce roboty. W trosce o dobro obywatela, ma się rozumieć. Bez przerwy donoszą o nowych tragediach i szkodach wyrządzonych przez ewidentnie złośliwą aurę. I o ile czasem rzeczywiście dochodzi do tragedii, kiedy zwala się na kogoś spore drzewo, tak w większości przypadków media nakręcają podmuchy wiatru do rozmiarów co najmniej cyklonu.

Bo od czego zwykle zaczyna się serwis informacyjny? Wiadomo, że dobre informacje są nudne, więc zwykle idzie to tak: kolejne ofiary wojny, pijany kierowca potrącił, tyle a tyle osób nie żyje na skutek zatrucia czadem/grzybami/czytaniem, huraganowy wiatr osiągający w porywach 110 kilometrów na godzinę przewrócił stojące drzewo, pod którym na szczęście nikt nie stał. A na końcu serwisu „michałek”, czyli coś lekkiego, na przykład: pan Kazimierz z Parzymiechów Górnych zjadł kilogram czereśni bez namysłu i bez zębów.

A na poważnie – dziwi mnie niezmiernie, że zjawiska pogodowe przedstawiane są jako coś wrogie człowiekowi. Wichury i deszcze zdarzały się jak świat światem, i raczej się to zmieni. Tylko że kiedy sensownych informacji w mediach brak, kreuje się bzdury typu: wiatr odciął dopływ prądu do iluś tam gospodarstw.

Już to sobie wyobrażam – stoi wiatr z wielkimi szczypcami i ciach! - nie ma prądu u dwudziestu gospodarzy. Teraz będzie wersja bez prądu, polskie unplugged! Będzie zabawa, będzie się działo! Gospodarze  wybiegają z domostw, aby sprawdzić, co u się licha dzieje, a wtedy do akcji wkracza deszcz i silnymi a celnymi strugami ścina wybiegających z nóg, zwala na glebę i tarza w pieniącym się błocie. To ci dopiero zemsta sił natury!

A następnego dnia na pierwszej stronie Faktu i Super Expressu wielki nagłówek: „Deszcz chciał mnie zabić!”

Pisałem już o tym, że pogoda jest nam obojętna i to od nas zależy, czy w deszczowy dzień zostaniemy w domu czy mimo wszystko wyjdziemy na orzeźwiający spacer. Zgodnie z powiedzeniem „w domu siedzieć szkoda, bo na dworze pogoda” wypadałoby się ruszyć. Sport to zdrowie. Zdrowie to sport. A czy pogoda ładna czy brzydka, to już kwestia subiektywna.

To w jaki sposób spędzisz resztę dzisiejszego dnia?