W obecnych rozleniwionych czasach zapanował pogląd, że nie trzeba się niczego uczyć na pamięć. Wirus ten dotknął także nauki języków, no i trzeba to w końcu wyjaśnić. Zatem z jakich powodów warto uczyć się słów, wyrażeń i zdań na pamięć?

Żeby coś pamiętać i umieć to sobie przypomnieć, kiedy zajdzie taka potrzeba. Weźmy na przykład słówka – ucząc się słówek na pamięć, rozszerzasz zakres słownictwa czynnego, czyli takiego, którego potem używasz automatycznie, bez zastanawiania się. Inaczej ma się sprawa ze słownictwem biernym – takim, które znasz i rozumiesz tylko wtedy, kiedy na nie patrzysz lub je słyszysz. I to nie zawsze.

Uczysz się na pamięć, żeby budować coraz bogatsze wypowiedzi – jeśli ci na tym zależy, ma się rozumieć. Pozostanie na poziomie ja chcieć nowe praca z duża pinionc nie jest karane więzieniem tylko nagradzane bezrobociem. Może o to ci chodzi.

Uczenie się na pamięć przypomina budowanie domu – jeśli nie ma solidnych fundamentów, dom może i postawisz, ale wystarczy niewinny wiaterek czy równie niewinna nawałnica, a budowlę diabli wezmą. Albo anieli – zależy, w co wierzysz.

Uczenie się na pamięć ćwiczy mózg. Mózg to mięsień, który potrzebuje ciągłej stymulacji. Niepowtarzane zanika, nieużywane się kurczy. Tylko że kiedy wiedzy (albo czego innego) brak, to nie ma się co kurczyć. Niestety, zaawansowana technologia wyręcza praktycznie we wszystkim – nawet w robieniu dzieci, przez co człowiek powoli durnieje i sądzi, że wystarczy przyjść, usiąść, popatrzeć w książkę lub na prowadzącą zajęcia i wszystko samo wejdzie do głowy. Nie, nie, tak to nie działa. Tu potrzeba twojego wkładu, a uczenie na pamięć pomaga ci budować bazę, do której dołączysz nowe elementy języka. To wymaga twojego uczestnictwa, tak jak przy robieniu dzieci.

Pamięciówka ułatwia i przyśpiesza uczenie się poprzez łączenie nowego z tym, co już masz w głowie – jeśli opanowałeś kolejność wyrazów w zdaniu (tu nieśmiało, acz nisko kłania się matematyka), wystarczy podstawiać nowe słówka i możesz gadać bez końca. Tyle że na zajęciach uczestnicy nie zawsze chcą gadać, bo niby nie mają o czym, mimo że potrafią naparzać przez komórkę przez pół dnia i tematy jakoś się nie kończą. Co za paradoks życia.

Wiedzę językową możesz tez wiązać z innymi dziedzinami – jak już wspomniałem np. z matematyką, bo jeśli umiesz zapytać po angielsku Jak masz na imię:

What is your name?

To wystarczy zmienić jedno słowo w tym wzorze, aby zapytać o to, jak ona ma na imię:

What is her name?

Proste, prawda? Tak mniej więcej działa język. W takim razie z jakiego powodu wiele osób chodzi na język pięć lat i nadal nie może tego zapamiętać? Bo się nie uczą tego na pamięć. No i chodzą na język, zamiast się go nauczyć.

Uczenie się na pamięć ma jeszcze jedną wielką zaletę – w krytycznej sytuacji możesz zabłysnąć sławnym powiedzeniem, trafnym cytatem, anegdotą, czyli: możesz mieć coś do powiedzenia, możesz mieć gotowca. To może okazać się twoim asem w rękawie.

No i wreszcie - uczenie się na pamięć może sprawić, że stworzysz udany związek z osobą z innego kraju. Pod warunkiem, że zapamiętasz, jak ma na imię i nie pomylisz tego rankiem po upojnej nocy. Ojoj, wolę o tym nie myśleć.

A jeśli trafiasz na podręcznik, który mówi, że nic nie trzeba robić i nie trzeba się uczyć na pamięć, no w ogóle nic, nawet zaglądać do takiej książki, wyrzuć ją czym prędzej, bo po pierwsze i tak na nic ci się nie przyda, a po drugie może popsuć twoją samoocenę. Bo niby masz magiczną książkę, a umiejętności nadal brak.

A pamiętasz, jak się zapytać Która godzina? po angielsku? Tak? To dobrze. Nie? Szkoda, ale możesz to nadrobić. Masz dwa wyjścia: zapisać w komórce lub nauczyć się na pamięć.

fot. Sylwia Wolak